Baden

Internetten is hier duur dus ik ga snel typen als jullie beloven dat jullie snel lezen...

'S kijken, wat voor avonturen hebben wij allemaal weer beleefd....
We waren gebleven in/bij Latacunga (of Latagunca, ik weet het echt niet meer) Dit is een stadje een kilometer of 100 ten zuiden van quito met 55 duizend inwoners.. weinig spannends alleen wel een stuk veiliger, moderner (iets wat ik niet had verwacht) en beter voor de longen (qua frisse lucht) dan Quito.

Donderdag 22 september zijn we hier aangekomen, 1 dag voor het begin van het festival 'De Mama Negra' en hebben we onszelf een hotel aangemeten van 8 dollar pppn incl ontbijt en tax.. niet dat het zo'n speciaal hotel was maar de eigenaresse kwam ons hoogstpersoonlijk keuren en dus waren we hoogvereerd dat we door de ballotage kwamen!!

De eigenaresse (van palestijnse afkomst) weigerde met ons in een andere taal dan spaans te praten maar was wel bereid langzaam aan te doen en ons soms tot 4 keer toe iets toe te roepen!! errug goede oefening voor het spaans dus.. en ik moet zeggen het valt me nog mee wat ik begrijp.. maar je zult je kunnen indenken dat ik niet ff een discussie over het israelische antiterreurbeleid of de-positie-van-de-palestijnse-vrouw in het spaans ben aangegaan!!

Hebben we hier ook nog wat gedaan?? jazeker.. we zijn naar lake quilotoa gegaan om ons daar af te beulen op een wandeling de krater in, naar het meer en vervolgens weer omhoog. Ik doe het liever andersom merkte ik, eerst naar boven en dan naar beneden, zwaartekracht is soms geen overbodige luxe als hij je gunstig gezind is!! maar het was een zeer indrukwekkend gezicht en de rit erheen was erg mooi met de cotopaxti op de achtergrond! Bij een van de tussenstops op een lokaal marktje roken we een vrij penetrante geur die, naar later bleek, afkomstig was van de lamahoofden die keurig waren uitgestald bij een van de kraampjes.. lekker!!!! terug naar het kleding gedeelte van de markt, jippie (chauf zullen we verder gaan??) .

Echter na deze fraaie wandeling was het zondag geworden en dus tijd om te verkassen..
en wat doen wij als we moeten reizen??? dan gaan we aan de diarree.. dit keer was ik aan de beurt (eindelijk) en ik moet zeggen dit was toch wel het hoogte punt van deze reis tot nu toe (voor mij dan), ik heb een PR verbroken.. het allerranzigste ooit gedaan!! ik weet niet of het gepast is op dit o zo schone blog maar ik ga het gewoon doen... neem een niet schoongemaakt mannen toilet op een gemiddeld busstation, vererger de ranzigheid met een factor tien en verstop het toilet met een aantal lichtbruine drollen van een centimeter of 10 lengte (ja, ik heb goed opgelet) en denk de bril weg... goed dit was de sfeerimpressie!! en nu de reconstructie: wanneer je niet op de plee kan zitten moet je hangen. Hangen maakt het per definitie moeilijk om goed te richten. Slecht richten maakt een bende (geloof mij)!! pluspunten: ik was opgelucht, de wc was gratis en mijn standaard is weer wat verlaagd!! klaar voor de reis naar banos (ik kan de n met ~ niet vinden) ....

Maar Banos is voor de volgende keer lieve kijkbuiskindertjes.
Snaveltjes toe en oogjes ook, of zo!!