Wij zijn weer thuis in Amsterdam - Nederland

Tuesday, October 11, 2005

asfalt??

(7 okt - 11 okt)
Men neme een kaart van Ecuador en Peru en zoeke op deze kaart in het zuiden van Ecuador de plaats Vilcabamba (net onder Loja) .. Maak een schatting van de afstand tot de grens en bepaal de verwachte reisduur..

FOUT.

Het is 125 kilometer tot de peruaanse grens en het duurt 8 uur..

wij hadden het plan opgevat om via vilcabamba en zumba de grens over te steken aangezien dit een bijzonderderderdere en mooiere grensovergang is dan de meer gebruikte routes langs de kust (huaquillas) of centraal (macara).. de consequentie van deze beslissing werd ons al snel duidelijk, het is niet voor niets een weinig gebruikte route!
Bij de balie van het hotel konden ze ons informeren over de route..
7 uur smorgens de bus van vilcabamba naar zumba (112 km en 6 uur (ja dat is een gemiddelde van 19 km/h)) vervolgens om half drie een bus naar la balsa op de grens (1,5 uur). Hiervandaan 1,5 uur met een gedeelde taxi (collectivo) naar san ignacio en hier slapen.
van san ignacio naar Jaen met een busje (3 uur) en vervolgens naar bagua grande met een collectivo (1 uur). Van bagua granda naar chachapoyas met de collectivo (3 uur). dat is alles!!

Zoals gezegd het eerste stuk naar zumba is 112 km maar duurt 6 uur.. ik geloofde nooit dat een bus onder de 20 kon rijden maar het lukte echt, tegen steile hellingen op zonder asfalt en met regen duurt effies.. maar eerlijk is eerlijk het was een ontzettend mooie rit met fantastisch uitzicht, ik heb me 6 uur lang niet verveeld met naar buiten kijken..

In zumba moeten we 2 uur wachten op de bus naar de grens maar geen nood er was een internet pctje beschikbaar dus we konden de tijd wel doden terwijl we aan het wachten waren.. echter het wachten op het loaden van een site duurde zolang dat we eigenlijk niet meer wisten waarop we aan het wachten waren, de bus of internet?? dus maar buiten gaan zitten en een broodje gegeten. Voor de lokale bevolking was dit ook wel een leuke traktatie: buitenlandertje kijken (een andere consequentie van een onbekende grensovergang, ze zien nauwelijks niet-zuid-amerikanen)! gelukkig kwam de volgende bus snel voorrijden, nou ja bus?? vrachtwagen met een houten opbouw, houten bankjes en zonder zijkant; een zogenaamde ranchera. anderhalf uur over overharde wegen berg op en af op een houten bankje, joepie! maar ook hiervan moet ik zeggen.. errug mooie rit!

Ecuador en peru hebben nog niet zolang geleden (98) een conflict bijgelegd betreffende een stuk, door peru ingepikt, land precies waar wij ons bevonden.. dus net voor de grens moesten we de bus uit om ons in of uit te schrijven in/uit het militaire gebied waarin we ons bevonden! elke keer weer zo'n lijst invullen waarop ook naar je werk wordt gevraagd.. en wat vul je in als je werkeloos bent?? Dit keer was ik account manager maar ik zal ook vast nog wel eens president en koning worden vermoed ik!!

Maar goed de grens: een 60 m lange brug over een rivier met aan de ene kant een stil hangende vlag van ecuador en aan de andree kant een wapperende vlag van peru (??) dat was de grens!! nog ff snel een stempeltje halen in ecuador dat we het land uit zijn binnen de gestelde 90 dagen (anders komen we er straks niet meer in, we vliegen uit ecuador weer terug) en vervolgens naar peru lopen!! Daar een immigratie kaartje invullen met de beste vraag die je een toerist kan stellen.. wat ben je van plan uit te geven?? het interesseerde de beste man in t-shirt geen zier en we mogen zo maar 60 dagen blijven van hem.. aardig he!!

Geld.. in ecuador us dollars, in peru Nuevo Sol(es).. help we moeten weer gaan rekenen.. en erger nog we hadden geen soles maar we moetsen wel met een collectivo (gedeelde taxi die pas gaat rijden als hij vol zit) naar de volgende plaats San Ignacio, maar dat was geen probleem dat regelde de chauf wel voor ons!! en inderdaad na anderhalf uur door de bergen over, juist, onverharde wegen kwamen we in een stadje aan waar ik bij een electronica zaak mocht wiselen. Nou had iedereen ons gewaarschuwd voor erg nadelige wisselkoersen en vals geld en laat ik nou net niet geweten hebben wat de wisselkoers was (ja die van 2 jaar terug uit de lonely planet) en nog nooit een Sol van dichtbij hebben gezien.. het ideale slachtoffer voor oplichting lijkt me! In een winkel temidden van tv's koelkasten, magnetrons etc etc kreeg ik voor 40 dollar 130 (koers 3.25) echt uitziende Soles.
De taxichauffeur accepteerde het geld dus het zal wel echt zijn geweest en savonds op internet hebben we meteen de koers opgezocht: 3,25!! Ik mag die peruanen wel, qua wisselen dan want voor de rest waren ze in san ignacio strontchagarijnig.

En ik weet wel waarom, we gaan weer even terug naar de winkel met magnetrons en tv's etc.. dan verwacht je toch een redelijke levensstandaard, echter OOK IN de stad waren de wegen onverhard en echt droog was het niet dus dan krijg je..: blubber!! dat gecombineerd met het favoriete vervoer daar, tuktuks (ja in peru!!) betekent dat die mensen de hele dag hun kleren aan het wassen zijn!!

In san ignacio hebben we in een hostel geslapen die goedkoper is een pak koekjes in nederland en dat zag je er dan ook aan af, maar een bed + een dak is over het algemeen voldoende voor een nacht rust.. Smorgens naar de terminal(??) waar de busjes (10 persoons toyota busjes) naar Jaen vertrekken zodra ze volzitten.. langs de grotendeels onverharde wegen stonden ook nog genoeg mensen die mee wilden en dus zaten we op een gegeven moment met 25 man en een mountainbike in het busje.. hardstikke gezellig natuurlijk, daarom was het ook zo ontzettenmd jammer dat we binnen de beloofde 3 uur in jaen aankwamen..

In jaen, onverharde beregende wegen gevuld met tuktuks (ik kan er nog steeds niet over uit) moesten we naar weer een andere terminal met de tuktuk.. in nederland word je geleerd om, voor het oversteken, naar links en naar recht te kijken.. hier slaan ze een kruisje en gaan!!
De collectivo die voor ons klaar stond had nog 1 plaats op de passagiersstoel en daar kun je best met zijn tweeen op.. op naar bagua grande! Bij de eerste agent die de chauf zag staan deed hij zijn gordel om en toeterde naar de agent, het deert blijkbaar niet dat er 8 man in een normale personenauto zit.

In bagua grande: onverharde en natte blubber wegen (de trend is dat het steeds erger werd) maar wel een geld automaat (hoorden wij later).. ik blijf dat een rare combi vinden!

Van bagua grande naar chachapoyas was nog drie uur en de taxi die klaar stond had nog slechts 1 plaats, juist, op de passagiersstoel.. dus wij weer met zijn tweeen voorin.. chantal niet zo blij maar ik zat best aardig voor wat een van de mooiste tochten is die ik ooit heb gezien/meegemaakt!! de andes zorgt voor goede panorama's!!

In chachapoyas kwamen we in een hotel (revash) terecht waar de ontvangst bijzonder (nee echt) hartelijk was.. deze jongens konden ons ook meteen een tripje naar kuelap aanbieden zodat we ook nog wat cultureels konden doen (en daarvoor waren we toch hier gekomen).

Kuelap is een immens fort gebouwd door de chachapoyans (cloud people) rond 800 NC boven op een berg.. er wordt beweerd dat er in de omringende muur meer stenen zijn verwerkt dan in de pyramides van egypte.. ze zijn uiteindelijk ten ondergegaan dankzij de inca's en spanjaarden.. pas in 19laat is deze plek weer teruggevonden!!
Ik vond het een indrukwekkende bouwerk en zodra ik klaar ben met uitvogelen hoe de egyptenaren hun pyramides in elkaar hebben gezet ga ik me afvragen hoe de chachapoyans het voor elkaar hebben gekregen om zo'n enorme vesting te bouwen op die plek!!

Vanavond (8 pm, 11 okt) gaan we met de bus naar Trujillo (12 uur rijden) aan de kust en gaan we weer netjes de gringo trail (het reispad van de buitenlandse backpacker) volgen.. tot zover ons uitstapje weg van de gebaande paden.. het was een redelijke onderneming maar ik vond het ontzettend mooi en zeer de moeite waard!!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home