CultuurNatuurGeweld

Ik moet even beginnen met een heel flauw grapje (chantal vond m niet leuk maar ik reken op meer steun van jullie kant): ze betalen hier met soles, en dus heb je 1 sol en halve (ongeveer uitspreken als sool), logischerwijs heb je dan dus een land vol halve soolen!! nee zo op schrift vind ik m ook niet grappig!!

We waren gebleven bij dinsdag 11 oktober toen we op het punt stonden om van chachapoyas naar trujillo te vertrekken met een nachtbus, een trip van 12 uur! De bus was iig erg comfortabel maar wel een beetje vreemd... we moesten om 8 uur ´s avonds de bus in en vervolgens gingen de gordijnen meteen dicht en ging het licht uit.. vervolgens om 10 uur maakten we een stop in een of ander klein plaatsje (hoewel de naam anders doet vermoeden: bagua grande) en de lichten gingen weer aan, er werd een broodje (of 2 voor mij aangezien het kip was HH) geserveerd en de video werd ingestart, een heerlijke familiefilm wars van enig geweld en fout taalgebruik.. NIET dus, precinct 13 of zoiets. En in het frans gesproken met spaanse ondertiteling: ik niet snappen!!
Na de film (toch kijken hè) begon voor mij de strijd tegen de slapeloosheid die mij, normaal gesproken in elk bewegend voertuig waarin ik mij niet horizontaal bevind, wakker houdt.. het drama was te overzien want ik heb zowaar een paar (letterlijk ben ik bang) uur geslapen.

In trujillo (peru´s 2e stad aan de kust), waar we smorgens om 8 uur arriveerden werden we warm onthaald door hotel eigenaren en taxichauffeurs.. maar wij hadden ons plan al getrokken en gingen lopend op weg naar het hotel van onze keuze, welke overigens volgens een van de hoteleigenaren al niet meer bestond (lonely planet is 2 jaar oud) , maar daar trappen wij niet in!!!!! de beste man had gelijk.. na een half uur lopen en zoeken bleek het hotel niet te bestaan.. volgende dan maar. Na keiharde onderhandelingen van 3 seconden die ons het ontbijt kostte (ong 10 soles) maar ons 10 soles korting opleverde heb ik een heerlijk tukje van een uurtje of 2 gedaan en toen werd het tijd voor CULTUUR met een hoofdletter A!!!

Vlak bij trujillo bevinden zich namelijk de overblijfselen van 2 pre inca culturen, te weten de chimu (1100-1400 na chr) en de moche. De chimu hadden een een redelijk groot (1000 km langs de kust en de snelweg(??)) rijk opgebouwd en vlakbij trujillo (dat toen vast nog niet bestond) het koninklijk paleis opgetrokken. Hoewel er niet heel veel van over was headden ze een stuk half half gereconstrueerd en daaruit kon je toch wel opmaken wat een enorm paleis / stad deze mensen in het niets (woestijnachtig terrein) hadden opgetrokken.

Hoewel we in de bus naar trujillo ons nog dood hadden geergerd aan 2 duitsers, die vlak naast ons kwamen zitten, ontmoetten we op de trip naar chan chan een erg aardig duits zwitsers stel waarmee mijn zojuist versterkte vooroordeel volledig de grond in werd geboord (het is mij niet toegestaan een hekel aan een volk te hebben blijkbaar) en zijn we ´s avons maar met zijn allen maar wat gaan eten.

Op donderdag 13 oktober gingen we de voorgangers van de chimu opsporen.. De moche hebben (100 - 800 na chr) de huaca del sol en de hauca de la luna gebouwd vlakbij, ook weer, trujillo.
Deze twee tempels, waarvan alleen de huaca de la luna (de kleinste) nog in goede staat is omdat de spanjaarden (zij weer) met het verleggen van een rivier de halve huaca del sol hebben weggespoeld, vormden het middelpunt van een vrij grote stad. De moche hadden een vrij luguber ritueel en dat werd in de tempel uitgevoerd.

Het ritueel (voor zover ik het goed begrepen heb): twee moche stammen bonden de strijd met elkaar aan en de verliezende partij werd geofferd in de tempel.. dus dan heb je al verloren, loop je spreekwoordelijk met je ziel onder je arm, kun je daarna ook nog je eigen hoofd dragen!! gelukkig gebeurde dit maar een keer in de 14 jaar of zo.

´s middags hebben we een beetje door koloniaal trujillo gezworven (heel veel winkels helaas) en wat foto´s gemaakt van het plaza mayor (is vrij bijzonder want normaal heten ze hier plaza de armas) die het tonen niet waard zijn HH.

Vrijdag hadden we het plan opgevat om uit te zoeken hoe we in caraz konden komen zonder via huaraz te reizen.. echter de aangeven busmaatschappijen bestonden niet of bevonden zich niet op de beloofde plaats, deze tegenslag deed ons besluiten naar huanchaco te gaan. Deze plaats aan het strand bevatte een, door hollanders gerund, vegetarisch restaurant (otra casa) waar we pompoensoep en aardappels in tomatensaus hebben gegeten (geen stukje vlees te bekennen helaas). We troffen hier wel een engelsman die ons een hoop wist te vertellen over bijna alle landen in Z Amerika en dus besloten we op de terugweg alsnog om de nachtbus naar huaraz te nemen en hebben halsoverkop onze spullen gepakt en zijn naar het (wel bestaande) busstation gegaan!

zaterdag 15 oktober ontwaakten we in huaraz (ik zal toch gauw zo´n 3 uur hebben geslapen)
en namen we een taxi naar de combi (kleine busjes) terminal.. een rit van 300 meter en de taxichauffeur wilde hier 2 soles (50 eucent) voor hebben maar dat vonden wij te gortig.. hij kon 1 krijgen en meer niet!! dit bleek achteraf een verkeerde vorm van assertiviteit want de minimum ritprijs is 2 soles, oeps.
Om een uur of 7 kwamen we in caraz, een mooi klein plaatsje met een enorm mooi uitzicht
vanaf het plein.
We hebben niet veel meer gedaan dan een beetje rondgeslenterd en gekeken want zondag 16 oktober zou onze dag worden.. iets te laat opgestaan en met een busje naar yungay.. nieuw yungay wel te verstaan want oud yungay is in zijn geheel weggevaagd in een aardverschuiving als gevolg van de aarbeving van 1970. 18-20 duizend doden!! Door de aarbeving raakten miljoenen kilo´s steen en ijs los van de geltsjer op de Huascaran (de hoogste berg van peur met ong 6800 m)

In yungay hebben we 2 mountain bikes gehuurd en zijn we met de taxi omhoog gereden naar de lagunas llanganuco (erg mooie tropisch gekleurde meren) en met de fiets weer naar beneden.


De weg omhoog toonde ons de overblijfselen van oud yungay, het is best confronterend om fundamenten met daartussen rotsblokken van 30 meter omtrek te zien wetende dat ze waarschijnlijk nog niet een kwart van de mensen/doden hebben opgegraven.

Ik had dit nog op de gevoelige plaat willen vastleggen vanaf de fiets op de terugweg, echter... ik kreeg een lekke band. Deze konde we naa veel gedoe nog wel plakken maar toen was het ventiel zo gaar geworden dat de band nauwelijks op te pompen was! na veel gemier en gepruts en, vooral van mijn kant, gescheld hebben we een taxi (mazzel & mazzel) naar beneden genomen omdat het ook al donker begon te worden.

maandag 17 oktober zijn we weer naar huaraz vertrokken.. met onze twee tassen IN het busje (normaal doen ze deze op het dak) en nog een man of 15 in een 12 pers busje.. de beste chauf wilde dat wij ook voor onze tassen betaalden omdat deze een passagierstoel bezet hadden gehouden! deze aap kwam echter pas uit de mouw toen we er al waren.. maar wij hadden het gevoel dat we behoorlijk besodemieterd werden dus gingen de verbale strijd maar weer eens aan.. in vloeiend papiemento, vermoed ik want spaans was het niet, hebben we 10 minuten gediscusieerd dat 1 dat nergens stond, 2 niemand dat gezegd had en 3 de tassen wat mij betreft op het dak hadden gemogen!! daar was hij het niet mee eens en toen hebben we de tassen gepakt en zijn weggelopen (ze legden ons verder geen, fysieke, strobreed in de weg wat mij weersterkt in mijn vermoeden dat ze het gewoon ff wilden proberen bij die domme toeristen). Ik heb hem nog medegedeeld dat we dan wel toeristen zijn maar niet gek en hij vond ons dieven, toen vonden wij hem ook een dief en toen was het voorbij!! Ik vond het best grappig allemaal (mijn oude ruziezoek talent komt nog wel eens van pas HH) maar chantal kookte een beetje geloof ik.
Vervolgens hotel gezocht en wasje laten doen en een beetje rondgeneuzd opzoek naar goede tours naar mooie plekken in dit gebied (de cordillera blanca omdat er hier een stuk of 20 zesduizend + meter bergen zijn die wit besneeuwd zijn).. We wilden graag naar Chavin de Huantar omdat dit complex het middelpunt was van de oudste grote cultuur in peru (900 -200 v chr). Wel wilden we een engelstalige gids omdat eerdere spaanse avonturen tot nogal watverwaaring hadden geleid, chantal verzint de hele geschiedenis bij elkaar en ik mis de cruciale zaken, dus zijn we bij een aantal zaken geweest waar ze dit of niet konden bieden of tegen een meerprijs (het dubbele). Dus toen wij bij een zaakje kwamen waarwerkelijk alles kon voor een voordelige prijs vermoeden we het ergste en gingen akkoord (tuurlijk af en toe een risicootje nemen)!!

Of het allemaal zou kloppen zouden we dinsdag 18 oktober wel merken!!
En inderdaad op het afgesporken tijdstip was er een (lege) bus die na enig zoeken door de verkoper van de tour werd opgespoord. en rond het afgesproken tijdstip vertrok de bus.. naar de volgende opstapplaats. Hier vulde de bus zich met een (lagere) schoolklas uit lima (excursie) joepie..
Toen we een goed uur nadat wij waren ingestapt de bus eindelijk opweg ging naar Chavin werd ons ook duidelijk dat onze gids het engels verre van machtig was (one hour lukte nog wel maar dat was het).
De reden dat onze trip op zijn minst gedenkwaardig was lag in het volgende: bij de eerste de beste stop werd chantal belegerd door een aantal meisjes (11 jr) die vast besloten waren om vriendinnetjes te worden. een van de elfjarigen sprak verassend goed engels en dus was de eerste stap gezet.

In Chavin de huantar nam dit nog closere vormen aan waardoor zowel chantals linker- als rechterarm werden geclaimd door haar nieuwe vriendinnetjes.. en ik mijn lieftallige vriendin/reisgenoot/steun en toeverlaat moest afstaan!!

Maar goed in Chavin bevindt zich dus een gebouw van een goede 2500 jaar oud waaronder men een gangenstelsel had gegraven dat ondanks de kleine ruimtes erg goed geventileerd was.. het gehele complex was voorzien van drainage en ook voor de altijd aanwezige kunst/religieuze voorwerpen was aandacht. Zo bevond zich in een van
de ondergrondse gangen een 4 en half meter hoge steen sculptuur in de vorm van een enorm mes uitgebreid versierd met diverse figuren zoals poema´s. Aan de buitenwand hing een stenen hoofd welke al meerdere malen zou zijn gestolen als de rovers op het moment dat ze een poging deden niet door een enorme angst waren overvallen waardoor ze het beeld met rust lieten!! (een legende is vaak een betere bescherming dan moderne alarminstallaties)


Vandaag is het woendag 19 oktober en doen we nix, we hebben voor morgen een 4 daagse trek geboekt dwars door de bergen: De zogenaamde santa cruz - llanganuco loop. hierbij leg je 65 km af en slaap je in tenten te midden van de bergtoppen en muggen.

Het verdere verloop van de reis zal er ongeveer zo uit zien; lima, huacachina, nazca, arequipa, cuzco en laguna titicaca. En dan zijn we (al??) in Bolivia.