Goed nieuws voor diabetici: Sucre is veilig terrein

Dachten we op de galapagos alles gezien te hebben wat er qua beesten te zien valt.. Wat we hier hebben meegemaakt!!!
Gister hebben we een dinosaurus gezien, en geen dooie! Nee een ECHTE!!!


In geen enkele reisgids staat vermeld dat het hier zo gevaarlijk is!
We zijn inmiddels in Sucre (Volgens de grondwet de enige echte hoofdstad van Bolivia) welke, zoals wij inmiddels kunnen bevestigen, de bijnaam de witte stad draagt maar Jurassic park zou nog meer op zijn plaats zijn geweest.

Onze vlucht met een (wederom hoera, dit keer voor hollands glorie) Fokker 27 van la paz naar sucre werd verzorgd door TAM (transporte aero militar, lekker dat het leger je grootste concurent is als luchtvaartmaatschappij) en vertrok slechts anderhalf uur te laat! Op de luchthaven (de militaire welteverstaan) hingen honderden borden tegen het drugstransport welke wij, onder het genot van een kopje coca thee, allemaal hebben gelezen HAHA!
Zaterdag 26 november kwamen we dus in Sucre aan en lieten ons in het centrum droppen voor onze zoektocht naar een hostel.. Dat was zo gepiept en toen werd het tijd voor de echte attractie van sucre... Na hutspot met gehaktbal in La Paz hebben we hier een hollander die bitterballen en kroketten verkoopt! Op weg naar deze hemel kwamen we Tessa en Ivo (mede zelfmoord fietsgenoot) tegen met wie we afspraken dat we later wel wat bitterballen zouden verstouwen.
Vervolgens op onze mini city tour (zelf en slecht georganiseerd) kwamen we Sander en Bianca tegen die vers bij de kapper vandaan kwamen! Na enig rondvragen waren zij bij, een goeie blijkbaar, kapper terechtgekomen. Chantal wilde ook en op een of andere manier gingen we richting kapper!! Ik wilde echter mijn bitterballen en dus ging de kapper niet door (Die liefde van de man gaat door de maag en heeft dus prio boven de kapper). Samen met Sander, Bianca, Ivo en Tessa hebben we vervolgens de avond weggedronken en gegeten, gewoon voor de gezelligheid!
Zondagochtend moesten we vroeg op om naar de markt van Tarrabuco te gaan om naar eindeloos uitgestalde kleden, doeken, kleden, doeken, kleden en doeken te kijken. Gelukkig

Zondagmiddag hebben we volgens mij niets gedaan afgezien van een wandelingetje naar het park! erg mooi, Sucre ligt er een stuk beter bij dan La Paz en ik vermoed dat er hier een hoop meer geld te besteden is. Er heerst hier een lekker relaxte sfeer en de bevolking is een stuk jonger en moderner gekleed dan in de overige plaatsen die we hebben aangedaan.
Maandag 28 nov. kwam de aap de mouw: Met een vrachtwagen genaamd ´de Dino truck´ zijn we naar een cementfabriek gereden. Hier hebben ze bij toeval in 1994 in een van de afgravingsplaatsen 1000en dinosaurus voetafdrukken gevonden van ongeveer 75 miljoen jaar oud.
Lang, lang geleden lag op deze plaats een meer waar de dinosauriers kwamen drinken, het vreemde is echter dat het vlak waarop de afdrukken te zien zijn loodrecht omhoog staat. Dit is veroorzaakt door dat de nazca tectonische plaat tegen de zuidamerikaanse plaat aanduwt en dit deel dus onderdeel is geworden van een berg. Door het afgraven van de grond werden de voetafdrukken zichtbaar! Er zijn er ongeveer 5000 van 310 verschillende soorten maar ze hebben er eigenlijk maar 5 echt in kaart kunnen brengen. Een groot probleem is dat de wand dermate porreus is dat ze nauwelijks / niet afgietsels kunnen maken en dat de wand steeds verder afbrokkelt. Echter dit betekent ook dat er weer nieuwe sporen zichtbaar worden die in een iets oudere laag liggen opgesloten. Al met al is dit de grootste paleontologische archeologische vindplaats ter wereld! Pikken we toch maar mooi ff mee. En nee we hebben dus geen echte dinosaurus gezien en de voetsporen waren niet bepaald vers (10tallen miljoenen jaren over de datum).
s Middags zijn we naar Het recoleta klooster gelopen omdat je daar vandaan een mooi uitzicht over de stad zou moeten hebben maar vlakbij was een cafe met een evenmooi uitzicht dus zijn we daar blijven hangen.. genoeg kloosters gezien de laatste maanden! Vervolgens (we zijn niet helemaal cultuurbarbaars) naar het textil etnografico om ons eens te verdiepen in de cultuur die schuil gaat achter alle doeken en kleeden en doeken en kleeden!! Verrassend interessant nog en goed dat er een instituut is die er voor zorgt dat deze erfenis bewaard blijft voor het nageslacht.
Op straat zie ik hier vaak een Volkswagen Brasilia rijden.. (zie foto hiernaast). Ik denk dat ik mijn eerstvolgende auto heb gevonden. Wat een fantastisch design!! En nee ik ben niet sarcastisch! Als iemand er een voor me op de kop kan tikken.. GRAAG!
Vanmorgen zijn we naar de snelste kapper allertijden geweest maar voor 20 BS (ong €2,-) was het nog best een behoorlijke uurprijs HAHA. Maar eerlijk is eerlijk, ze kon wel knippen! Alleen, aan mijn hoofd is gewoon niets meer te doen. Voorlopig dan ook geen foto´s met mij er op op dit log!
De plannen voor de toekomst: Er komen weer een hoop hoogste, grootste, gevaarlijkste ter werelds aan dus maak de borst(en) maar nat voor feitjes. Morgen gaan we naar potosi dan een paar dagen later naar uyuni en door naar de chileense grens. Met sinterklaas zijn we in chili vermoed ik.
Om toch een beetje in de sfeer te blijven (zonder speelgoedfoldertjes, chocoladeletters en pepernoten) wil ik jullie vragen om als comment op deze post een kort snikkelhaas gedichtje te plaatsen. Dan zal ik de volgende post in rijmvorm doen!
1 Comments:
He bert en Chantal,
Heb weer even jullie website bijgelezen. Sucre klinkt interessant. Wij zullen daar morgen naar toe vertrekken. We lopen dus nu echt een stuk uit elkaar.
wij blijven jullie volgen!!
liefs bas en jo
08 December, 2005 17:48
Post a Comment
<< Home