Van seniorentrips tot ijsblokjes...

Het is alweer een tijdje geleden dat we een levensteken de digitale ether in hebben geslingerd en dus is het hoog tijd voor een verhaaltje voor het slapen gaan.. Dit keer geen huurauto´s, ongelukken, lange wachttijden of ruzie met onwelwillende busmaatschappijmedewerkers.. Nee dit keer beperken wij ons tot de goed-nieuws-show die wij de afgelopen twee weken hebben mogen bijwonen!

We waren gebleven bij onze aankomst in Buenos aires waar we in blijde verwachting waren van een paar ouders (is weer eens wat anders..)

Voordat mijn ouders (want daar hebben we het over) aankwamen, zo hadden wij onszelf tot doel gesteld, moest alles geregeld zijn wat er nog geregeld moest worden voor onze trip. Woensdag 1 feb was een regeldag bij uitstek en dus namen wij het lijstje ter hand en gingen op zoek naar resultaten.
1. Ticket terug naar huis wijzigen. Aangezien wij vanuit buenos aires terug wilden vliegen ipv quito moesten we even bij iberia langs.. Van het reisburo mocht het namelijk niet maar je kunt het altijd nog even proberen bij de luchtvaartmaatschappij zelf, toch? Zij gingen het even navragen bij Iberia amsterdam en een dag later zouden we het antwoord ontvangen. Ergo, niet geregeld
2. Een ticket naar het zuiden; of heen naar Ushuaia en terug vanuit calafate of andersom.. Eerst naar LADE, ¨helaas in feb zitten we vol maar in maart kunnen we wel vanuit calafate terugvliegen, moet je zelf ff een ticket naar Ushuaia regelen bij een andere maatschappij¨ Helaas zat naar Ushuaia alles vol dus ook dat was een ´Niet geregeld´.
3. Een hotel voor als we zouden terugkeren in Buenos Aires na ons tripje naar Iguazu. De ouders moeten ook een beetje knap slapen natuurlijk. Helaas vanwege eerdere gebeurtenissen kwam het er niet van: Niet geregeld.

Deze dag was dus geen regeldag bij uitstek! gelukig hadden we de dag ervoor bij de VVV al honderdduizend folders gehaald over wat er allemaal te doen was in en om BA zodat we in ieder geval de folders nog konden lezen!

Donderdag 2 feb zouden wij rond half 10 bij het hotel staan waar mijn ouders zichzelf en ons een kamer hadden aangemeten zodat wij ook eens in een goed bed konden slapen (HH alsof wij het zo zwaar hebben gehad op ons tripje).
Toen wij daar aankwamen stonden ze net bij de balie en waren wij dus, om even in dezelfde metafoor te blijven hangen, ´bevallen´!
Na de nodige verhalen over en weer werd het tijd om onze regel dingen nog even af te ronden.. Naar Iberia en het ticket naar Iguazu een dag verlengen omdat we dan wat meer tijd zouden hebben om dit wonder de eer die het verdient te betonen.

Bij Iberia aangekomen was het antwoord even duidelijk als onduidelijk.
Nee het ticket mag niet gewijzigd worden maar het kan toch!
Euh, ja natuurlijk?? Tegen een kleine bijbetaling van 130 USD (vanwege een niet toegestane wijziging) stonden we ineens buiten met twee tickets Buenos Aires - Amsterdam voor 7 maart!! We zijn dus 8 maart thuis zonder dat we eerst helemaal naar quito moeten en hebben nog wat extra tijd gekregen ook!

Toen door naar LAN om het ticket te wijzigen voor de Iguazu.
De mevrouw achter de balie was niet zo blond als ze er niet uitzag want ze had al vrij gauw door dat wij geen argentijnen waren!! Ja dus?? wij hadden blijkbaar een ticket geboekt tegen een tarief dat alleen voor argentijnen was bestemd! Na een hele discussie over of het wel of niet duidelijk op de website was vermeld (probeer het zelf eens op WW.LAN.COM) hebben we uiteindelijk bijbetaal tot het buitelandertarief en hebben we de datum een dag kunnen verschuiven. Niet helemaal gegaan zoals gehoopt maar het eindresultaat was iig goed!

´s Middags hebben we met zijn vieren de stad een beetje bekeken en een beetje bedacht wat we de komende dagen zouden gaan doen. Ook zijn we nog even naar Plaza de Mayo gelopen waar al 25 jaar lang de ´dwaze moeders´ op donderdag samenkomen om de regering te vragen opheldering te geven over het lot van hun verdwenen kinderen.
Al 25 jaar lang dus... tot en met de donderdag ervoor, dat was de laatste keer dat ze daar samenkwamen! We hebben 25 jaar de tijd gehad om ze te zien lopen en wat doen wij.. Ja WIJ komen één week te laat!!!

Vrijdagochtend zijn we naar het San Martin plein gegaan om ons aan te melden voor een fietssightseeingtocht door Buenos Aires waarvoor je ¨niet hoeft te reserveren¨ (aldus de folder).. Helaas er waren niet voldoende fietsen, of we het smiddags nog een keer wilden proberen. Ja, da´s goed maar dan wel ff reserveren ajb.. Tijd voor plan B!
We zijn recoleta (de rijke wijk van BA) ingelopen om het graf van Evita (zo´n beetje argentinie´s meest geliefde en gehate persoon in één) te bezoeken op de begraafplaats van recoleta waar alleen de elite van BA begraven mocht worden.

Temidden van vele touristen vonden we het enig fatsoenlijk bijgehouden graf(beetje overdreven) welke van Evita bleek te zijn.. Zij was daar begraven in het graf van haar familie Duarte en dus niet samen met manlief Juan Peron!

Hierna zijn we doorgegaan naar het Evita museum om nu eens te horen wat er allemaal te vertellen valt.. Dankzij een uitstekende gids weten wij nu veel meer over haar leven, haar bijdrage aan argentinie, de reden dat ze of vurig gehaat wordt of hartstochtelijk geliefd is bij de bevolking... en van haar reizen na haar dood! zelfs toen ze (erg jong) was overleden kwam ze nog bij latere generaals over de vloer (in het militaire regime dat de Peron era opvolgde werd haar gebalsemde lichaam ontvoerd en misbruikt door generaals van de dictatuur) en heeft ze zelfs nog even in Italie ´gewoond´.
De moraal van het museum was.. Evita beschikte niet over diplomatieke gaven dus voor alle harten die ze voor zich won joeg ze er evenveel tegen zich in het harnas.. Vandaar de gevleugelde uitspraak: ¨You either love or hate Evita, there is no other option¨ Erg leerzaam en indrukwekkend allemaal!

Toen weer snel terug naar het plein om de fietstocht te beginnen!
Het was erg leuk om met de fiets door buenos aires te crossen en zo snel een hoop wijken en plekken te kunnen bezoeken terwijl je ook nog iets actiefs doet!
Via het oorlogsmonument voor de falkland oorlog (argentinie verklaarde engeland in 1984 de oorlog door deze eilanden te bezetten en werden er vervolgens door een ´not amused´ maggie thatcher weer even hard afgeslagen), welke ironisch genoeg tegenover het monument van de vriendschap met groot brittanie is geplaatst gingen we naar het opgeknapte havengedeelte (puerto madero) wat mij een beetje aan de opgeknapte IJ-haven gebieden in amsterdam deed denken om vervolgens door te fietsen naar een natuurreservaat gelegen aan de rand van BA.
Via La Boca, inclusief het stadion van Boca Juniors (maradona), en San telmo keerden we huiswaarts. Erg leuk om alles zo te zien vanaf een fietszadel!

Zaterdag 4 februari zijn we vroeg opgestaan om naar de luchthaven te gaan voor de vlucht naar Puerto Iguazu. Op de luchthaven namen we een taxi waarvan de chauffeur Carlos zich tot een heuse touroperator ontpopte..
Hij zou ons de komende drie dagen overal naar toe kunnen vervoeren en ons
op dinsdag ook weer veilig op de luchthaven afleveren.. Prima, doe maar!
Na de incheck in het hotel zijn we meteen naar de braziliaanse zijde van de watervallen gereden.. Hiervan zegt men dat je aan een middag genoeg hebt en dat je hiervandaan een mooi overzicht van de watervallen krijgt!

Zondag hebben we de argentijnse kant bezocht wat de hele dag in beslag neemt en waar je de overweldigende kracht van de watervallen ervaart omdat je er meer ´in´ zit, zeg maar!

Ik ga over deze watervallen niet heel veel zeggen, dat laten we de foto´s straks wel doen, anders dan:

-WOW.
-Ga er heen als je de kans hebt.
-En ga met een bootje onder de waterval.. dat is leuk.. errug leuk!

Maandag 6 feb hebben we ons door Carlos naar de vreemste mijnen die ik ooit gezien heb laten rijden.
Aan de oppervlakte ligt gesteente waar, als je er met een hamer op slaat, de binnenkant zich prijs geeft en bestaat uit glimmende kristallen/mineralen/gesteente waar vrouwen hebberig van worden.

Deze semi-edelstenen zoals ze worden genoemd liggen als het ware voor het oprapen.. alleen heet dat diefstal omdat ze toebehoren aan de eigenaar van het land! De eigenaar van het land bewerkt deze stenen en hangt ze aan kettingen, stopt ze in ringen of maakt er kikkers van die nederlandse toeristen dan kunnen kopen!! Hardstikke handig.. Dan hoef je niets te stelen en tevens hoef je geen verstand te hebben van stenen slijpen, je hoeft alleen maar een beetje geld mee te brengen !!

Dinsdag 7 feb zijn we met het vliegtuig terug naar BA gevlogen om vervolgens meteen de boot te nemen naar Montevideo in Uruguay. (Dichterbij nederland komen we niet qua tijd.. verschil met de nederlandse tijd: 3 uur)
Volgens de lonely planet was Uruguay vroeger het ´Zwitserland van zuid amerika´, maar hebben ze flinke klappen gehad toen begin 21ste eeuw de economie in argentie instortte.. Nou dat zouden wij nog wel eens zien, maar dat moest tot morgen wachten want na aankomst was er alleen nog tijd voor een hapje eten en toen was het al weer bedtijd..
De eerste indruk (het was al donker) had niets met zwitserland te maken in ieder geval.

De volgende ochtend gingen we ontbijten in een toko waar een man meteen duits tegen ons begon te praten, zijn ouders waren van duitse afkomst en waren afzonderlijk naar uruguay gekomen om een nieuw leven te starten, hijzelf was in uruguay geboren en sprak voor een uruguayanees nog best aardig duits. Gelukkig zijn mijn ouders beter in duits dan ik en dus konden zij het gesprek voeren.. Maar ja duits en niet zwitsers.. en daar waren we naar op zoek!

We hebben verder de dag besteed aan het rondlopen en vooral rondkijken door montevideo, een gratis museum bezocht en veel tijd gespendeerd aan veel en lekker eten in een heerlijk warm en zonnig weertje.

Uruguay heeft niets met zwitserland te maken en hoewel de verwijzing vooral gold voor de rol van bankstaat die ze innamen in zuid amerika is er van de ´vroegere´ rijkdom weinig over.
In ieder geval hebben ze wel 2 keer het WK voetbal gewonnen, waaronder de eerste editie ooit en daarom alleen al hebben ze bestaansrecht!
Ik vond Montevideo wel een prettige en relaxte stad maar zeker niet de mooiste stad die we gezien hebben. De mensen staan daarentegen erg hoog op de vriendelijksheidslijst!

Donderdag 9 feb zijn we met de bus naar colonia (uru) gegaan waar we ons een aantal eeuwen terug in de tijd waanden tussen de oude huizen en de wandelend op de met (portugeese) kinderkopjes belegde straatjes. Een erg fotogeniek en fijn plaatsje om een dagje rond te kijken en lekker rustig van het mooie weer te genieten. Veel mensen doen dit stadje aan als een dagtrip vanuit buenos aires en daarvoor is het inderdaad erg geschikt!

Vrijdag zijn we met de boot terug gegaan naar buenos aires waar we even laat aankwamen als dat we uit colonia waren vertrokken (uurtje tijdverschil doet wonderen) en hebben we de rest van de dag besteed aan La Boca (nog een keer, vonden we namelijk erg leuk) en aan een museum. ´s Avonds hadden we een tango-dinner show gereserveerd omdat we dit stukje buenos aires cultuur natuurlijk niet mochten laten liggen.

De dansers en danseressen tangooden er lustig op los en voor we het wisten was de show ten einde en mochten we aan de dis. Het was erg leuk om deze typische argentijnse dans in zo veel verschillende vormen opgevoerd te zien worden met zo veel enthousiasme.. Het is wel wat anders dan de vogeltjesdans!

Zaterdag hebben we genoten van het relaxte leven en verder eigenlijk alleen maar een beetje gewinkeld en souveniertjes gekocht die we ´s avonds in de koffer van de ouders konden stoppen die mee terug naar nederland ging.
Aan het bezoek van ´ons pap en mam´ was namelijk alweer een einde gekomen.
Met een hoop meer spul (van ons, waarvoor dank) dan ze gekomen waren hebben we ze rond 8 uur in de taxi naar de luchthaven gezet en uitgezwaaid..
Voor ons begon hierna de realiteit van ´ons reizen´ weer: We zijn meteen naar het internet cafe gelopen om een hostel in El Calafate te reserveren voor de volgende dag.

Zondag om 5:30 ging ons vliegtuig naar Rio Gallegos (naar el calafate ging er één 10 minuten later maar die zat vol) waarna we nog 5 uur met de bus naar el calafate moesten.
Helaas vloog het vliegtuig een beetje om.. via ushuaia, een stuk zuidelijker (he die vlucht zat ook vol?? maar naar rio gallegos via ushuaia kan wel???).
In rio gallegos aangekomen (na 6 uur of zo) moesten we dus nog een bus regelen, want we hadden geen bus gereserveerd (we leren het nooit) . Gelukkig konden we binnen het uur vertrekken en kwam alles helemaal goed.

In El Calafate aangekomen viel ons op dat:
1. alles schreeuwend duur was en;
2. het een verschrikkelijk fout en toeristisch dorpje is
Wat doen wij daar dan??

Nou ten eerste hebben we meteen een buskaartje het dorp uit geboekt voor twee dagen later!
en ten tweede hebben ze hier toevallig een hele grote gletsjer die je van heel dichtbij kan bekijken en die zo aardig is om af en toe onder donderend geraas een flink stuk ijs in het omliggende meer te gooien!
Deze gletsjer (de perito moreno gletsjer) beweegt met een snelheid van twee meter per dag naar beneden en botst daar tegen het land aan. Het ijsveld is groot genoeg om heel buenos aires te huisvesten en steekt 60 meter boven het water uit, dit om even een beeld te schetsen van de enorme omvang van dit ijsblokje. De brokken ijs die afbreken en in het watervallen geven je het gevoel dat er om je heen steeds geschoten wordt en soms valt een stuk dat zo groot is dat het lijkt alsof een gebouw vlakbij instort. Bizar en supermooi!

Dinsdag 14 februari zijn we met de bus naar puerto natales (weer in chili, 3e keer) gegaan om vanuit hier het park Torres del Paine te gaan bezoeken.. Hier kun je zeer uitgebreide wandelingen maken door, naar men zegt, een van de mooiste parken ter wereld.
Omdat we wel even een rustpauze verdiend hebben voordat we aan deze inspannende wandeling beginnen hebben we vandaag een stationaire dag ingelast waarin we dit log hebben bijgewerkt, proviand hebben ingeslagen en een tent hebben gehuurd daar we van plan zijn
een dag of 7 in het park te gaan camperen!
Een van de meest populaire wandelroutes in het park is ´de W´ en wij gaan daar een uitgebreide variant van lopen... Over een dag of 7 zijn we weer terug!

tot dan!